Passion for old-locs.

De eerste plaatsing van een artikel uit Rail Magazine van eind vorig jaar, met als Lentink thema "treinen en modelspoor", was door menig lezer zeer positief ontvangen. Vandaar wij nogmaals onze hand konden leggen op een zeer recent exemplaar van afgelopen maand, wilden wij ook deze editie de geinteresseerde lezer niet onthouden.

Onze collega Ruben reist samen met zijn vader in de weekenden door oost Europa om daar originele treinen te kunnen vastleggen met een achtergrond die past bij de leeftijd van de locomotieven en de daarachter gekoppelde wagons. (mits aanwezig)

De “scenery’ wordt verder vervolmaakt door de uit die tijd aanwezige transportvoertuigen, de mensen die gekleed zijn in uniformen en mensen in hun dagelijkse kleding van dat tijdperk. (zie afb. blz. 64)

Waarom in voormalig oost Duitsland? In oost Duitsland zijn nog de laatste oude in redelijke staat zijnde spoorwegen te vinden met de originele seinhuizen, stations en hun bedrading. De bedrading is voor de communicatie van de stations onderling en de hoofdcentrale. Ook worden wissels en seinen nog op de oude manier “omgezet” van signaal. Dat gebeurde vroeger met de hand, door de op het station aanwezige seinbediende, of door de machinist en zijn bijrijder zelf. De periode daar opvolgend door een elektrisch stuur signaal. 

Vandaar men nu ook in oost Europa aan het moderniseren is geslagen, zullen vele van dit soort treintrajecten worden gemoderniseerd of worden afgesloten of verwijderd.

Onze collega en zijn vader blinken onder andere uit door de mooie foto’s die zij schieten en de passende” zetting” waarin de locomotief met combinatie wordt vastgelegd. Hiervoor is veel kennis en ervaring vereist. Een foto is volgens hun pas een juiste foto, als alles op de foto overeenkomt met de exacte tijdsetting. Er wordt dan ook geen enkel voorwerp van onze tijd in de foto geaccepteerd. Beiden gaan alleen voor de ultieme foto. Afgezien van de jarenlange ervaring van beide heren is de vader van Ruben een officiele locomotief bestuurder, die zowel op nieuwe, als ook op oude locs mag rijden. In deze editie nemen de heren ons wederom op één van hun laatste reizen mee naar voormalig oost Duitsland.  

Note: Voor de kenners onder ons “het tijdperk IV” loopt tussen 1968 en 1990.

Indeling in West-Duitsland (Bondsrepubliek)

Periode IVa: 1968–1980 (UIC-Nummering; Computernummering op locomotieven; IC met alleen 1e klasse in plaats van de TEE; Nieuwe oceaanblauw/beige kleurstelling). Overigens werden niet alle locs tegelijk omgenummerd, in 1969 bijvoorbeeld reden nog een paar stoomlocs van de serie 03 met hun oude nummers.

Periode IVb: 1980–ca. 1985 (IC met 2 klassen, de meeste vooroorlogse locs verdwijnen)

Periode IVc: ca. 1985–1990 (Eerste rode treinstellen; komst van de InterCityExperimental (de latere InterCityExpress of ICE), de laatste vooroorlogse locs, van de serie 194 (Duitse krokodil), verdwijnen)

Indeling in Oost-Duitsland (DDR)

Periode IVa: 1970–1980 (UIC-Nummering, Computernummering op locomotieven; nieuwe kleurstelling voor locs in rood en oranje)

Periode IVb: 1980–1990 (Nieuwe kleurstelling voor rijtuigen)

Er worden steeds meer goederen vervoerd over het spoor. Locomotieven worden krachtiger en nummering van locomotieven en wagons worden over heel Europa gestandaardiseerd, dankzij de UIC-nummering.

NS treinen worden voor het eerst allemaal geschilderd in de nieuwe kleuren van de Nederlandse Spoorwegen: geel en blauw.

Wederom zijn de foto's in deze uitgave gemaakt, en de tekst geschreven, door onze collega Ruben Kraan en zijn vader Bernd-Jan Kraan.

Mede namens beide heren wensen wij een ieder veel leesplezier toe.